در مورد کرونا بیشتر بدانیم – 1
ویروس کرونا این روزها در صدر اخبار و در بسیاری موارد هم شایعات قرار دارد، اما چیزی که مسلم است این است که با رعایت بهداشت و جدی گرفتن توصیهها میتوانیم از شیوع بیماری جلوگیری کنیم. در این مطلب قصد داریم به حقایقی درباره ویروس کرونا و روشهای پیشگیری از آن بپردازیم و در ادامه اقدامات اسنپ برای جلوگیری از شیوع بیماری را با هم مرور میکنیم.
کرونا چیست؟
کرونا ویروسی است که باعث عفونت بافتهای نرم و مجاری تنفسی در اعماق ریهها میشود. از علائم رایج این بیماری میتوان به تب، خستگی و مشکلات تنفسی( سرفه خشک) اشاره کرد. از آنجاییکه کرونا پنومونی (pneumonia) است یعنی عفونت ریوی ناشی از ویروس است، مصرف آنتیبیوتیکها در از بین بردنش بیفایده است. از سوی دیگر داروهای ضدویروسی که در برابر آنفلونزاها وجود دارد برای مهار این بیماری نیز موثر نیست. در حقیقت بهبودی در این بیماری کاملا بستگی به سیستم ایمنی بدن دارد و بسیاری از کسانی که جان خود را از دست دادهاند در وضعیت سلامت کامل قرار نداشتند.
کرونا از کجا آمد؟
کرونا اولین بار در شهر «ووهان» چین دیده شد و منشا آن حیوانات است. اینکه دقیقا این بیماری از کدام حیوان نشات گرفته مشخص نیست؛ اما خفاش، خرگوش و مار بیش از دیگر سایر حیوانات در مظان اتهام قرار دارند. محققان بازار غذای دریایی شهر ووهان را محل اصلی انتقال این بیماری تشخیص دادهاند و بیشتر مبتلایان اولیه یا در این بازار کار میکردند یا برای خرید به این بازار سر میزدند.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر کرونا هستند؟
کرونا در بسیاری از موارد کشنده نیست و میتواند مانند یک آنفلونزا با طی کردن زمان مشخصی بگذرد، اما این مسئله برای گروههای حساس به این سادگی نیست. الگویی که در آمار مرگ و میر ناشی از کرونا مشاهده میشود این است که این بیماری برای افراد مسن، کسانی که دارای فشار خون بالا هستند، یا از بیماری مزمن ریوی رنج میبرند (مانند کسانی که سالها سیگار میکشند)، مبتلایان به دیابت و بیماران قلبی و عروقی خطرناکتر است. پس اگر جزو این دسته هستید باید بیش از دیگران نکات ایمنی را رعایت کنید.
در چه صورتی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
کرونا علایمی مشابه سرماخوردگی دارد و بدون انجام آزمایش تشخیص آن مشکل است. اگر دچار سرفه، تب و یا تنگی نفس هستید و علایم شما شدید است، باید به پزشک مراجعه کنید. کسانی که مشکوک به این بیماری هستند باید ترجیحا به مدت ۲ هفته از حضور در اماکن عمومی خودداری کنند البته دوران نهفتگی را هم باید جدی بگیریم. منظور از «دوره نهفتگی» از زمان ابتلا به ویروس تا آغاز علایم بیماری است. بیشترین تخمین برای دوره نهفتگی این بیماری ۱۴ روز است، به همین دلیل در صورتی که با فرد مبتلا به ویروس ارتباط مستقیم داشتید باید ۱۴ روز را برای قرنطینه خانگی در نظر بگیرید.
محصولات تن پوش پارسی
پیج اینستاگرام تن پوش پارسی